วันอังคารที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555

                                                  
                                              สดุดีคุณสุนทรภู่ (กลอนสุภาพ)
                                        สุนทรภู่ครูกวีที่ดีเลศ                    ก่อกำเนิดกาพย์กลอนน่าหลงใหล
                      ชีวิตท่านวันวานน่าสนใจ                              ไปหนใดล้วนจารึกเป็นบทกลอน
                      ครั้นวัยเด็กอาศัยอยู่กับแม่                             ชำนาญแท้ชีวิตลิขิตอักษร
                      พ่อและแม่แยกทางต่างจากจร                       พระสุนทรจึงเลือกอยู่กับมารดา
                      ครั้นอายุถึงเกณฑ์ได้เล่าเรียน                       จึงอ่านเขียนหนังสือรู้ภาษา
                      รับราชการเป็นครูสอนเจ้าฟ้า                         แล้วต่อมาเป็นเสมียนนายระวาง
                      ครั้นลอบรักแม่จันท่านติดคุก                       พอพ้นโทษจากคุกได้สะสาง
                      หลุดคดีแล้วท่านรีบเดินทาง                        ไม่เว้นว่างหาพ่อที่เมืองแกลง
                       บันทึกการเดินทางเป็นนิราศ                      ช่างฉลาดฝากแม่แก้แถลง
                       เรียบเรียงเป็นบทกลอนผ่อนชี้แจง            เพื่อแสดงให้รู้แจ้งการเดินทาง
                       หลังจากนั้นกลับมาได้สมรส                     กับแม่หญิงยิ่งยศหวังเคียงข้าง
                       คนที่ท่านลอบรักติดตะราง                         ไมลาร้างคอยวันสมฤดี
                       หลังจากนั้นไม่นานก็เลิกกัน                       เวลาวันผันเปลี่ยนเวียนวิถี
                       แล้วท่านก็ติดคุกซ้ำอีกที                              ท่านได้แต่งพระอภัยมณีตอนจองจำ
                       หลุดพ้นโทษคราวนี้ท่านออกบวช              เนื่องเจ็บปวดจากเหตุการณ์ช่างน่าขำ
                       ขณะนั้นหันมาเรียบเรียงคำ                         ชนรุ่นหลังจดจำได้ทุกยาม
                       ชีวิตท่านได้พบกับความสุข                         เมื่อพ้นทุกข์ก็มีเรื่องสองสาม
                       บันทึกงานทุกครั้งที่ติดตาม                          หรือในยามที่ท่านพเนจร
                       ท่านจารึกบันทึกไว้มากมาย                           ห้ปวงชนทั้งหลายไว้สั่งสอน
                       กลวิธีในการเขียนคำกลอน                          แต่ครั้งก่อนเล่าสืบต่อกันมา
                       น้อมวันทากราบครูสุนทรภู่                          กายไม่อยู่ทิ้งผลงานให้ศึกษา
                        มีมากมายเกินกว่าจะพรรณนา                    ถือได้ว่าเป็นโชคดีของชาติไทย


      

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น