รำลึกพระคุณแม่ (กลอนสุภาพ)
คำว่าแม่ยากแท้หาสิ่งเปรียบ ยากจะเทียบสิ่งใดในแหล่งหล้า
พระคุณท่านล้นเหลือจะพรรณนา สุดจะหาสิ่งใดมาตอบแทน
คอยอุ้มชูเลี้ยงดูตัวลูกน้อย ท่านค่อยค่อยประคองในอ้อมแขน
ราวทหารปกป้องริมชายแดน ยอมตายแทนพลีชีพเมื่อภัยมา
แม่รักลูกท่านรักด้วยดวงจิต แม่พินิจพิศมองอย่าหวงหา
ท่านเฝ้าดูลูกน้อยทุกเวลา ไม่คลาดตาด้วยรักและหวังดี
ในยามใดที่ลูกนั้นเป็นทุกข์ แม่จะคอยสร้างสุขไม่หน่ายหนี
ด้วยความรักทั้งหมดที่แม่มี มาแทนที่กำจัดทุกข์ให้หมดไป
แม่ยอมอดเพียงเพื่อให้ลูกอิ่ม แค่ลูกยิ้มอิ่มกว่าเป็นไหนไหน
เป็นความอิ่มที่เกิดจากหัวใจ หิวเพียงใดแม่นั้นจะอดทน
แม่ยอมทำทุกอย่างหวังลูกสุข ถึงแม่ทุกข์เพียงใดไม่เคยสน
ลูกมิอาจรับรู้ได้ยินยล เพราะแม่ไม่เคยบ่นให้ได้ยิน
สิ่งที่แม่ต้องการคือความรัก พึงประจักษ์ตอบกลับสมถวิล
จากลูกน้อยที่แม่ให้ชีวิน อยากยลยินคำว่ารักจากลูกยา
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงลมปาก แต่ค่ามากเกินกว่าจะสรรหา
เพียงลูกน้อยเอ่ยปากเปล่งวาจา แม่นั้นหนาก็สุขเกินบรรยาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น